"Jestem mamą wspaniałego dziesieciolatka, który jeszcze rok temu był lękliwym, nie wierzącym w siebie dzieckiem. Miał duże problemy w szkole (z pisaniem, z wysiedzeniem na lekcji, dłuższym skupieniem uwagi). Był labilny emocjonalnie, co przekładało się na problemy ze snem i moczeniem w nocy. Bardzo chciałam mu pomóc. Mimo uwagi, jaką mu poświęcałam, cierpliwości i różnych motywatorów ten stan się nie zmieniał.
Będąc na studiach podyplomowych (jestem pedagogiem specjalnym) natknęłam się na wzmiankę o INPP. Zaczęłam szukać. Mój syn w międzyczasie trafił na terapię integracji sensorycznej, tam potwierdziły się informacje o występujących odruchach, które powinny być już nieobecne w tym wieku. Polubiłam stronę na fb i z zainteresowaniem śledziłam pojawiające się posty... Prawie wszystko co tam czytałam dotyczyło mojego syna!
I tak trafiliśmy na terapię INPP, którą od 9 miesięcy kontynuujemy. Ćwiczenia wykonywane codziennie, dostosowane do aktualnych potrzeb mojego syna dają dobre rezultaty. Poprawiła się samoocena, zmniejszyła się labilność emocjonalna, dobrze śpi, noce są spokojne i suche. Syn lepiej pisze, koncentruje się na lekcji. Choć jeszcze wiele przed nami, ja czuję się jakby ktoś odczarował mi syna. Dodatkowym atutem terapii jest dobry kontakt z synem.
Szczerze wierzę, że dobrze przeprowadzona diagnoza i odpowiednie ćwiczenia wykonywane codziennie w dobrej atmosferze potrafią poprawić funkcjonowanie dzieciom, które są mniej odporne i przygotowane do obowiązków, które z racji wieku są im narzucane."
Joanna z Poznania